Καθώς κινούμαστε με μαθηματική ακρίβεια πλέον προς το καλοκαίρι, ειδικά όταν εξαφανιστεί αυτό το μικρό, μαύρο σύννεφο από πάνω μας, τόσο περισσότερες θα είναι οι ευκαιρίες για τα παιδιά να… ξεχυθούν στις γειτονιές, τις πλατείες, τα πάρκα, τις παιδικές χαρές, τις εξοχές και τις παραλίες για να απολαύσουν το παιχνίδι τους έξω από το σπίτι! Είτε κάνοντας ποδήλατο κάπου κοντά στο σπίτι, είτε παίζοντας κυνηγητό/κρυφτό/κρυμμένο θησαυρό με τους φίλους τους, ή ακόμη και απολαμβάνοντας ένα ματς ποδόσφαιρο ή μπάσκετ με την ομάδα του σχολείου, σε κάθε περίπτωση τα απρόοπτα μπορούν να προκύπτουν ανά πάσα στιγμή! Άλλωστε, αν υπάρχει κάτι απολύτως βέβαιο για όλα τα παιδιά του κόσμου, αυτό είναι πως θα πέσουν, θα χτυπήσουν, θα κλάψουν και θα ξανασηκωθούν! Και όλα πάλι από την αρχή! Πώς πρέπει, όμως, να αντιμετωπίζουμε τους τραυματισμούς των παιδιών, όταν συμβαίνουν τα αναμενόμενα ατυχήματα;
Οι γονείς τείνουν να αντιμετωπίζουν τους μικρούς και μεγαλύτερους τραυματισμούς των παιδιών τους, έχοντας στο μυαλό τους μια γενική αίσθηση της φροντίδας που μπορεί να χρειάζονται. Αυτή η αίσθηση προκύπτει από πρακτικές για τις οποίες έχουν ακούσει ή έχουν δει και ενώ δεν είναι απαραίτητα επικίνδυνες, μπορούν ωστόσο να βασίζονται σε παραπληροφόρηση γύρω από τη φροντίδα ενός τραύματος. Άλλοτε, μπορεί χαριτωμένες κινήσεις από τους γονείς να είναι εντελώς αναποτελεσματικές, όπως ένα φιλί στο “μίμι” ή το “βαβά” που είναι πολύ γλυκιά κίνηση, αλλά σίγουρα δεν προσφέρει απολύτως τίποτα -εκτός ίσως από μια περαιτέρω μόλυνση του τραύματος!
Γι’ αυτό, λοιπόν, παρακάτω μπορείς να δεις τα έξι πιο κοινά λάθη που κάνουν όλοι οι γονείς όταν προσπαθούν να φροντίσουν το τραύμα του παιδιού τους, ώστε να μην χρειαστεί να τα ξανακάνεις εσύ!
⇒ “Οι πληγές πρέπει να καθαρίζονται με ιώδιο, οξυζενέ ή οινόπνευμα”
Ως παιδιά, όλοι οι γονείς θα θυμούνται πως κάθε φορά που χτυπούσαν, οι δικοί τους γονείς έσπευδαν να ρίξουν στην πληγή ένα από τα παραπάνω τρία υγρά, ώστε να την καθαρίσουν, να την αποστειρώσουν και να τη βοηθήσουν να “ψηθεί”. Φυσικά και σήμερα αρκετοί χρησιμοποιούν οινόπνευμα ή οξυζενέ με την ίδια λογική, προκαλώντας μεγάλο τσούξιμο και περαιτέρω πόνο στο μικρό τους. Αυτό σημαίνει πως το παιδί αναστατώνεται ακόμη περισσότερο και η φροντίδα του τραύματος γίνεται ακόμη πιο δύσκολη. Ευτυχώς, όμως, οι περισσότερες πληγές μπορούν να καθαριστούν επαρκώς χρησιμοποιώντας απλώς λίγο ζεστό νερό και σαπούνι! Σίγουρα το παιδί θα πονέσει λιγότερο, εκτός κι αν υπάρχει χώμα ή κάποιο πετραδάκι στο τραύμα, που σίγουρα δεν θα σε αφήσει να αποφύγεις το τρίψιμο, οδηγώντας σε λίγο παραπάνω πόνο.
⇒ “Οι αυτοκόλλητοι επίδεσμοι δεν χρειάζονται αλλαγή”
Πολλές φορές, τα παιδιά αντιστέκονται στην αλλαγή ενός αυτοκόλλητου επιδέσμου, μιας και η αφαίρεσή του πονάει. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι γονείς μπορεί να μπουν στον πειρασμό να μην κάνουν αλλαγές στους επιδέσμους, ώστε να μην επιβαρύνουν κι άλλο το μικρό τους. Ωστόσο, αν μια πληγή είχε τόσο αίμα, ώστε χρειάστηκε να δεθεί με γαζάκι, τότε θα πρέπει οπωσδήποτε να αλλαχτεί. Άλλωστε, το τελευταίο πράγμα που θέλουμε είναι αυτός ο βρώμικος επίδεσμος να μολύνει ένα απολύτως ασφαλές και θεραπεύσιμο τραύμα. Ακόμη, λοιπόν, κι αν το παιδί αντιστέκεται έντονα, μπορείς να αφαιρέσεις το αυτοκόλλητο στη διάρκεια του μπάνιου, όπου με τη βοήθεια του ζεστού νερού και του σαπουνιού, θα μαλακώσει ο επίδεσμος και θα ξεκολλάει πιο εύκολα, ενώ ταυτόχρονα θα ξανακαθαρίσεις την πληγή.
⇒ “Σε περίπτωση δηλητηρίασης, προκάλεσε εμετό”
Οι γονείς που υποψιάζονται πως το παιδί τους έχει καταπιεί κάποια δηλητηριώδη ουσία, θα πρέπει χωρίς δεύτερη σκέψη να τηλεφωνήσουν άμεσα στο Κέντρο Δηλητηριάσεων (210 7793777), προκειμένου να λάβουν τις απαραίτητες και κατάλληλες για την περίσταση οδηγίες. Ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν πρέπει ο εμετός να αποτελεί την πρώτη αντίδραση, είναι το γεγονός πως τέτοιου είδους ουσίες όχι μόνο δεν θα έπρεπε να εισέρχονται στον οργανισμό του παιδιού, αλλά απαγορεύεται και να ξαναπερνούν από τη στοματική και οισοφαγική κοιλότητα. Επομένως, μόνο σύμφωνα με την καθοδήγηση των ειδικών του Κέντρου Δηλητηριάσεων μπορεί να προκληθεί εμετός ή οποιαδήποτε άλλη κίνηση προκειμένου να είναι το παιδί ασφαλές.
⇒ “Οι επίδεσμοι είναι πάντα απαραίτητοι στα γδαρσίματα”
Όταν το παιδί χτυπήσει στο παιχνίδι και προκληθεί κάποια ήπια εκδορά στο δέρμα του, οι γονείς σπεύδουν να καλύψουν τις γρατσουνιές με αυτοκόλλητους επιδέσμους. Στην πραγματικότητα, το μόνο που προσφέρει αυτό το κάλυμμα είναι η προστασία της πληγής από την τριβή με τα ρούχα του μικρού, που θα προκαλούσε μεγαλύτερο ερεθισμό και κατ’ επέκταση περισσότερο πόνο. Γι’ αυτό και όταν ο καιρός επιτρέπει τα σορτσάκια, τις φούστες και τις βερμούδες, δεν υπάρχει λόγος η μικρή πληγή να καλύπτεται με γάζα, αλλά καλύτερο είναι να έρχεται σε επαφή με τον αέρα, ώστε να επουλωθεί.
⇒ “Ένα φιλί στην πληγή θα την κάνει καλά”
Πολλοί γονείς τείνουν να καθησυχάσουν το χτυπημένο μικρό τους, δίνοντας ένα φιλάκι στο “μίμι” που θα… πάρει τον πόνο και θα κάνει το παιδί να νιώσει καλύτερα. Έλα, όμως, που αυτή η πρακτική δεν έχει απολύτως κανένα όφελος! Μάλιστα, αυτό το αθώο φιλάκι, πέρα από εντελώς αναποτελεσματικό σε ιατρικό επίπεδο, μπορεί επιπλέον να προκαλέσει κάποια μόλυνση στην ανοιχτή πληγή. Αν, λοιπόν, οι γονείς έχουν εμφανίσει επιχείλιο έρπη ή κάποιο εξάνθημα από ιώσεις στα χείλη, τότε θα πρέπει οπωσδήποτε να αποφύγουν αυτό το, χαριτωμένο μεν, επικίνδυνο δε, βήμα!
