Είναι μια πολύ συνηθισμένη φράση στο σπίτι μας. «Ο κόσμος είναι καλός»! Η σύζυγός μου κι εγώ τη λέμε πολύ συχνά στα παιδιά μας, συνήθως μαζί με την «καληνύχτα» και το «σ’ αγαπάω», πριν κοιμηθούν.
«Ο κόσμος είναι καλός»! Είναι μια φράση που λέω συχνά και στον εαυτό μου, όταν σκέφτομαι το πώς θα μιλήσω στους γιους μου για κάτι που συμβαίνει γύρω μας. Είναι επίσης μια φράση που μπαίνει συχνά στις κουβέντες με τη γυναίκα μου, όταν το θέμα μας αφορά τα παιδιά μας.
Τί εννοούμε με τη φράση αυτή; Εννοούμε ότι έχουμε αποφασίσει να φροντίσουμε και να διατηρήσουμε την αγνή αγάπη και την αθωότητα που έχουν οι γιοί μας για τον κόσμο μέσα στον οποίο ζουν. Πιστεύουν ότι οι άνθρωποι είναι καλοί και πως ο καθένας κάνει την προσπάθειά του, με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο. Δεν θέλουμε να αλλάξουμε αυτή τους την πεποίθηση, με κάτι που θα κάνουμε ή θα πούμε.
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Σημαίνει ότι δεν ακούω ειδήσεις στο ραδιόφωνο, όταν είμαι με τα παιδιά στο αυτοκίνητο. Σημαίνει ότι δεν βρίζω τους άλλους οδηγούς. Σημαίνει ότι η σύζυγός μου κι εγώ αφήνουμε τις συζητήσεις μας γύρω από την πολιτική ή γύρω από τις καθημερινές πιέσεις και τους εκνευρισμούς μας να περιμένουν, μέχρι τα παιδιά να κοιμηθούν. Αυτές είναι μερικές μόνο από τις παραχωρήσεις που κάνουμε για να προστατεύσουμε την αθωότητα των παιδιών μας, μαζί με πολλές ακόμη μικρές, συνειδητές παρεμβάσεις που στόχο έχουν να μειώσουν το θόρυβο και την κινδυνολογία από τον έξω κόσμο.
Πολλές φορές μας ρωτούν «γιατί». Δεν θέλουμε τα παιδιά μας να ζουν στον «πραγματικό κόσμο»;
Μήπως είμαστε εξαιρετικά υπερπροστατευτικοί; Η απάντησή μου σε αυτές τις ερωτήσεις είναι ότι φυσικά και θέλω τα παιδιά μου να μεγαλώσουν και να γίνουν ενεργοί και συμμέτοχοι πολίτες στον κόσμο. Θέλω να είναι ικανοί να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις. Και πιστεύω ότι ο καλύτερος τρόπος για να τους βοηθήσω να αναπτύξουν τη συμμετοχικότητα, την ανθεκτικότητα, το ενδιαφέρον τους για τους άλλους και την υπευθυνότητά τους είναι να τους επιτρέψω να αγαπήσουν τον κόσμο μέσα στον οποίο μεγαλώνουν. Τα αγόρια μας θα έχουν πολύ χρόνο στη διάθεσή τους για να μάθουν για τις μυριάδες τραγωδίες και για τα προβλήματα στο κόσμο. Όταν αυτό συμβεί, είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι η εμπειρία μιας παιδικής ηλικίας ελεύθερης από δυσανάλογα βάρη θα τους βοηθήσει να σταθούν με αυτοπεποίθηση, να κοιτάξουν και να διαχειριστούν αποτελεσματικά τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουν.
Πιστεύω ότι φορτώνοντας τα παιδιά από πολύ νωρίς με ισχυρές δόσεις «πραγματικότητας», καλλιεργούμε κυνισμό, κατάθλιψη και μια αίσθηση ματαιότητας. Ακόμα και εμείς οι ενήλικες, οι οποίοι έχουμε στη διάθεσή μας πολύ περισσότερα αποθέματα γνώσης και εμπειρίας (και έναν εγκέφαλο πλήρως ανεπτυγμένο), δυσκολευόμαστε εξαιρετικά να βρούμε την ισορροπία μας, μέσα στον κυκεώνα των όσων συμβαίνουν στη ζωή και στον κόσμο γύρω μας.
Επιτρέποντας στα παιδιά μας να αισθανθούν την ασφάλεια ότι ο κόσμος μέσα στον οποίο γεννήθηκαν είναι το σωστό μέρος για να βρίσκονται -είναι ένας κόσμος καλός, γεμάτος ομορφιά και καλοσύνη και μικρά θαύματα- τους προσφέρουμε ένα δώρο για ολόκληρη τη ζωή τους. Τους προετοιμάζουμε να εξελιχθούν σε ενήλικες με υπευθυνότητα και πάθος, με διάθεση να συμμετέχουν και να φροντίσουν όχι μόνο τα του εαυτού τους αλλά και τα του κόσμου γύρω τους. Με καλοσύνη.
photodentro.gr
