Το φύλο του παιδιού δεν καθορίζει την ποσότητα και την ποιότητα της αγάπης, που θα πάρεις ή θα δώσεις.
Δεν ξέρω τι προτίμηση μπορεί να έχει ο καθένας στο φύλο του παιδιού του, αυτό που ξέρω όμως είναι ότι είναι αστείο να νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις επιλογή, ή ακόμη και αλλαγή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αν και πλησιάζει ο καιρός, που θα μπορείς να επιλέγεις το φύλο, θα πρέπει να περιμένεις λίγο. Κατά τη γνώμη μου, είναι πολύ καλύτερα να αποφασίζει η φύση για αυτά τα πράγματα, εκτός αν έχεις 6 κόρες και θες και έναν γιο, που και πάλι σε τελική ανάλυση δεν έγινε και τίποτα (θα τρελαινόμουν να είχα 6 κόρες… από κάθε άποψη).
Την πρώτη φορά, που κάναμε υπέρηχο, για να μάθουμε το φύλο του μωρού μας, αλλά και για να δούμε πώς προχωρά η εγκυμοσύνη γενικότερα, (υπάρχουν διάφορα επίπεδα, που θα σας τα μάθει ο γυναικολόγος σας).
Μέσα στο ιατρείο ήταν ένα άλλο ζευγάρι που βρισκόταν στην ίδια φάση περίπου με εμάς.
Την ώρα λοιπόν που άνοιξε η πόρτα για να βγουν και να περάσουμε εμείς, από μέσα βγήκε με φόρα εμφανώς εκνευρισμένος ο «μπαμπάς», λέγοντας διάφορα που δεν μπορώ να σας μεταφέρω, τα οποία αφορούσαν κυρίως τη γυναίκα του, που ακολουθούσε πολύ στεναχωρημένη αλλά και το γιατρό, που είχε μείνει άφωνος για λίγο (αργότερα μας είπε ότι συμβαίνει κάποιες φορές).
Αυτό που είχε συμβεί, λοιπόν, είναι πως το μωράκι ήταν κορίτσι και πως ο κύριος περίμενε και ήθελε πολύ αγόρι, μάθαμε επίσης πως ήταν και το πρώτο τους παιδί… Πώς να χαρακτηρίσεις μια τέτοια συμπεριφορά, πώς να πείσεις αυτή τη γυναίκα πως μετά από τέτοια αντίδραση ο άνδρας της θα αγαπήσει την κόρη τους, όταν γεννηθεί με το καλό. Και πώς αυτή η γυναίκα θα συνεχίσει για τους υπόλοιπους 5-6 μήνες; Προφανώς μόνη της χωρίς καμιά στήριξη από τον …δερβέναγα.
Και στην τελική, τι σημασία έχει το φύλο του παιδιού, ειδικά το πρώτο! Και όποια και αν είναι η επιθυμία σου, δεν αντιδράς σε καμιά περίπτωση με αυτό τον απαράδεκτο τρόπο. Έχω δει πολύ ευτυχισμένους γονείς με 3 και 4 κόρες ή γιους. Το μόνο που θα πρέπει να σε απασχολεί είναι να είναι ένα υγιές παιδί και να πάνε όλα καλά και για αυτό και για τη γυναίκα σου, όλα τα υπόλοιπα είναι για να κάνεις πλάκα με τους φίλους στα μπαρ.
Είχαμε μείνει όμως στο σημείο που μπαίναμε με τη σειρά μας στο ιατρείο, για να μάθουμε και εμείς -εκτός των άλλων- το φύλο του μωρού μας, πραγματικά δεν με ένοιαζε ό,τι και αν ήταν, το μόνο που ήθελα να ξέρω συνεχώς είναι πως όλα πάνε καλά. Ο γιατρός θορυβημένος από το προηγούμενο περιστατικό, ετοίμασε τη γυναίκα μου, για να κάνουμε τη δική μας εξέταση… Οταν ήρθε η ώρα λοιπόν να μας πει το φύλο, και επειδή και εγώ ήμουν αρκετά σοβαρός, φώναξε κοντά του το γυναικολόγο μας και κάτι του έλεγε… δεν σας κρύβω ότι προς στιγμήν ανησύχησα.
Αυτό που είχε συμβεί είναι ότι είδε πως είναι κορίτσι αλλά βλέποντας και εμένα έτσι σοβαρό αλλά κυρίως λόγω του προηγουμένου περιστατικού δίσταζε να μου το πει ευθέως! Ίσως να νόμιζε πως θα σηκωθώ και θα φύγω βρίζοντας σαν τον προηγούμενο…
Ο γυναικολόγος μας όμως που με γνώριζε καλά μου του είπε ξεκάθαρα… «έχουμε κορίτσι»,(εκεί με τη φαντασία μου θυμάμαι πως είδα την κόρη μου μεγάλη να με κοιτά και να μου δίνει μια ζεστή αγκαλιά χαμογελώντας…) όμως πριν από οποιαδήποτε άλλη σκέψη ρώτησα, «πάνε όλα καλά;» και μόλις ο γιατρός μου είπε ότι όλα πάνε πολύ καλά πέταξα από τη χαρά μου, σας το λέω πολύ ειλικρινά, δεν με ένοιαζε καθόλου το φύλο, το μόνο που με ένοιαζε ήταν να είναι όλα καλά, ακόμη και τώρα αν κάνουμε δεύτερο παιδί δεν με αφορά καθόλου το θέμα του φύλου. Καλά να ’ναι και ό,τι να ’ναι. (Αν και η προοπτική να βάλω άλλη μια γυναίκα στη ζωή μου, μου αρέσει πολύ, δεν θα με πειράξει καθόλου και ένας γιος) όλα αυτά βέβαια χωρίς να έχω ρωτήσει τον «ξενοδόχο» μαμά.
Από εκεί και μετά, λοιπόν, γνωρίζοντας το φύλο, σταματήσαμε να μιλάμε ουδέτερα και αρχίσαμε όλες τις θηλυκές χαϊδευτικές κλήσεις… ζουζουνίτσα, και άλλα πολλά, σε κάθε ζευγάρι αυτά τα χαϊδευτικά ονόματα διαφέρουν, και είναι πολύ ωραία αυτή η διαδικασία γιατί φτιάχνεις διάφορα υποκοριστικά για το παιδί σου, που αφορούν πολύ το στενό σας οικογενειακό κύκλο και που πιθανόν οι άλλοι να μην αντιλαμβάνονται.
(Απόσπασμα από το βιβλίο μου «Μπαμπά, μεγάλωσέ με»)
