Στον κόσμο των παιδικών συναισθημάτων.
Σιγά, ένα χτυπηματάκι είναι, πώς κάνεις έτσι; Και τι έγινε που τσακώθηκες με τη φίλη σου; Θα τα ξαναβρείτε! Χάλια το φαγητό; Μούρλια είναι, φάτο!
Κλασικές ατάκες που ακούγονται συχνά μέσα στο κατά τ’ άλλα ζεστό οικογενειακό περιβάλλον. Ατάκες που λέμε και αποδεικνύουν ότι δύσκολα μπαίνουμε στα παπούτσια των παιδιών μας.
Παρατηρούμε συμπεριφορές αλλά δεν αναγνωρίζουμε συναισθήματα.
Στην ουσία τι κάνουμε; Αμφισβητούμε τα όσα νιώθουν τα παιδιά μας. Θα σου άρεσε να στο κάνουν; Μάλλον όχι.
Πώς μπορούμε όμως να μάθουμε να αποδεχόμαστε τα συναισθήματα των παιδιών μας;
1. Σκέψου ότι ναι μεν είστε οικογένεια, παράλληλα όμως είστε και διαφορετικοί άνθρωποι. Σκέφτεστε αλλιώς.
2. Προσπάθησε κάθε φορά να μπεις στη θέση του παιδιού. Θα σου άρεσε να λες σε κάποιον σημαντικό για σένα το πώς νιώθεις και να σε αμφισβητεί; Πώς σκεφτόσουν όταν ήσουν μικρή;
3. Έχε τα αυτιά σου ανοιχτά όταν το παιδί σου σού μιλάει. Δώστου την ανάλογη προσοχή και εστίασε το ενδιαφέρον σου σε αυτό.
4. Μην αποτρέπεις το παιδί από τα αρνητικά συναισθήματα. Θα θυμώσει, θα λυπηθεί, θα κλάψει, πόσο νορμάλ είναι αυτό; Κάθε συναίσθημα είναι αποδεκτό, όχι μόνο της χαράς.
5. Δείξε στο παιδί σου ότι το καταλαβαίνεις. Χρειάζεται την συμπόνοια και την κατανόησή σου.
