«Τα πουλιά πετούν, τα ψάρια κολυμπούν και τα παιδιά παίζουν» έχει πει ο παιγνιοθεραπευτής Garry Landreth και δεν θα μπορούσε κάποιος να συνοψίσει καλύτερα τη ζωτική ανάγκη των παιδιών για παιχνίδι.
Σίγουρα από την έναρξη της σχολικής χρονιάς οι υποχρεώσεις αυξάνονται, και ο ελεύθερος χρόνος συρρικνώνεται.
Θα παίζει μπάλα ή θα κάνει ρυθμική, θα σκεφτείς. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάς ότι οι δραστηριότητες όπως ο αθλητισμός δεν είναι παιχνίδι. Μην νομίζεις ότι πηγαίνοντας το παιδί για μπάλα στον σύλλογο, έχει παίξει, άρα είναι χορτασμένο.
– Το παιχνίδι είναι μια αυθόρμητη διαδικασία μέσα από την οποία τα παιδιά μαθαίνουν όσα δεν μπορούν με άλλο τρόπο να διδαχτούν.
– Έτσι, εξερευνούν τον κόσμο αλλά και τον εαυτό τους, εκτονώνουν την ενέργειά τους (και είναι αστείρευτη), εξελίσσουν την φαντασία τους, αναπτύσσουν δεξιότητες που θα τους χρησιμεύσουν στη ζωή τους και ως ενήλικες αργότερα.
– Το παιχνίδι δεν είναι χάσιμο χρόνου, όπως πολλοί γονείς πρεσβεύουν. Αντιθέτως, η στέρησή του μπορεί να έχει μεγάλες αρνητικές συνέπειες στην ανάπτυξη του παιδιού.
Φτιάξε, λοιπόν, το εβδομαδιαίο πρόγραμμα, με τις σχολικές ώρες, το διάβασμα, τις δραστηριότητες και φρόντισε να αφήσεις κενά για ελεύθερο παιχνίδι.
Θα έχεις προσφέρει στο παιδί σου το μεγαλύτερο εφόδιο!
