in

Είναι τελικά τα μοναχοπαίδια κακομαθημένα;

Υπάρχουν κάποια στερεότυπα σχετικά με το τι σημαίνει να είναι κανείς μοναχοπαίδι. «Tα μοναχοπαίδια είναι κακομαθημένα», «τα μοναχοπαίδια δεν μοιράζονται», «τα μοναχοπαίδια δεν κάνουν εύκολα φίλους».

Πόσο αληθινά είναι όμως όλα αυτά; Τι μας δείχνουν οι έρευνες και τι χρειάζεται να προσέξουν οι γονείς με μοναχοπαίδι;

Έρευνες έχουν δείξει, ότι τα μοναχοπαίδια μεγαλώνουν σε ένα πολύ διαφορετικό πλαίσιο σε σχέση με τα παιδιά που έχουν αδέρφια. Κατά συνέπεια, αναπτύσσουν κάποια ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Πρόσφατη μελέτη έδειξε επίσης, ότι τα μοναχοπαίδια έχουν διαφορετική νευρολογική λειτουργία, καθώς διαφέρουν κάποια σημεία του εγκεφάλου τους και ειδικά εκείνο που σχετίζεται με την εκμάθηση καινούριας γλώσσας. Τα μοναχοπαίδια μπορούν να μάθουν πολύ ευκολότερα μια ξένη γλώσσα, αλλά είναι πολύ λιγότερο δεκτικά και υστερούν στην τερπνότητα σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά που έχουν αδέρφια.

Ένα μοναχοπαίδι έχει μάθει να έχει όλη τη προσοχή των γονιών του. Κάτι που μπορεί, εάν οι γονείς το διαχειριστούν σωστά, να αποδειχτεί μεγάλο δώρο για το παιδί. Το μοναχοπαίδι, σε αυτή την περίπτωση έχει πολύ υψηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Επίσης, τα μοναχοπαίδια, φαίνεται να έχουν ένα προβάδισμα στην δημιουργικότητα, ίσως γιατί οι γονείς αφιερώνουν όλο τον χρόνο τους σε εκείνο, και ενισχύουν έτσι αυτή την τάση του παιδιού. Μπορεί επίσης, το μοναχοπαίδι που δέχεται όλες τις προσδοκίες των γονέων επάνω του, να προσπαθεί να τις ικανοποιήσει και να μην τους απογοητεύσει.

Τα μοναχοπαίδια μπορεί αν έχουν ηγετικά χαρακτηριστικά. Θέλουν να είναι οι αρχηγοί και δυσκολεύονται να μοιράζονται, αλλά και να χάνουν. Από την άλλη, ακριβώς επειδή δεν έχουν αδέρφια, δίνουν πολύ μεγαλύτερη έμφαση στη φιλία. Είναι πολύ σημαντικοί οι φίλοι για εκείνα και κάποιους φίλους τους, τους νιώθουν «σαν αδέρφια τους».

Τα μοναχοπαίδια, αγχώνονται για τους γονείς μήπως πάθουν κάτι και αισθάνονται πως έχουν μόνοι τους την ευθύνη των γονέων τους όσο εκείνοι μεγαλώνουν. Επίσης, ακριβώς επειδή δεν είχαν να διαχειριστούν καθημερινούς καυγάδες με αδέρφια, μισούν τις συγκρούσεις και τους καβγάδες. Πληγώνονται πιο εύκολα και είναι πολύ ευαίσθητα στην κριτική.

Η μεγάλη παγίδα που πρέπει να αποφύγουν οι γονείς με ένα μόνο παιδί, είναι να διαχειριστούν σωστά τα όρια και τις προσδοκίες. Επίσης, να μην βλέπουν το παιδί σαν δική τους συνέχεια, να μην ταυτίζονται μαζί του και να μην θεωρούν ότι το παιδί θα αντιπροσωπεύει την απόδειξη για το πόσο καλοί γονείς είναι. Να μην δίνουν λοιπόν τόση σημασία στα επιτεύγματά του, αλλά να αγαπούν το παιδί χωρίς όρους. Να επιβραβεύουν την προσπάθεια και όχι το αποτέλεσμα.

Να βάζεις όρια στο παιδί για να μπορεί να εκτιμά αυτά που του δίνουν αλλά και να νιώθει ασφάλεια
Να επιδιώκεις συχνή επαφή με φίλους των παιδιών και να μάθεις σ το παιδί την έννοια της μοιρασιάς. Ότι οι σχέσεις είναι πάντα αμφίδρομες και ότι όταν κάτι μοιραστεί, το ίδιο θα κάνει και ένας φίλος για εκείνο.
Να μην πιέζεις το παιδί να είναι πρώτο. Δεν χρειάζεται να πρέπει να αποδεικνύει την αξία του.
Ενθάρρυνε την αυτονομία και την ανεξαρτησία του παιδιού σου. Σεβάσου την ιδιωτικότητά του και άφησέ του χρόνο και χώρο.

Πηγή

Απομόνωση στο σχολείο: Πού οφείλεται και πώς να βοηθήσω το παιδί μου;

Τι σαμποτάρει την υγεία των παιδιών μας