Όταν έγινα μπαμπάς ήξερα ότι η ζωή μου θα αλλάξει εντελώς. Πριν κάνω παιδιά είχα μια ευχάριστα οργανωμένη ζωή.Είχαμε ένα μικρό σπιτάκι με μοντέρνα έπιπλα που διαλέξαμε μαζί. Ήμασταν κατά την γνώμη μου ένα μοντέρνο ευχάριστο ζευγάρι με ενεργή κοινωνική ζωή.
Μόλις ήρθαν τα παιδιά ακολούθησε το χάος.
Από που να ξεκινήσω; Το αυτοκίνητό μου ήταν ένα ωραίο, όχι πανάκριβο αλλά μοντέρνο αμάξι.Το είχα πάντα καθαρό καθώς φρόντιζα να το καθαρίζω αρκετά συχνά. Όμως όταν είδα σπασμένα μπισκότα στην μοκέτα, νομίζω πως έπαθα το πρώτο εγκεφαλικό. Και να ταν μόνο αυτό; Σε όλο το αυτοκίνητο έβρισκα μικρά τάπερ με μπανάνες, και φρούτα που εντελώς τυχαία άνοιγαν μόλις τα έπιανα στα χέρια μου. Πριν λίγες μέρες βρήκα ένα αυγό στο χειρόφρενο του αυτοκίνητου και δεν έχω ιδέα πως μπορεί να βρέθηκε εκεί.
Όσο και να προσπαθώ να το καθαρίσω πρέπει έχω πλέον συνειδητοποιήσει πως έχω χάσει αυτή την μάχη.
Δεν δέχτηκε μόνο το αμάξι μου το πλήγμα των παιδιών μου αλλά και το σπίτι μου. Στους τοίχους που χρυσοπλήρωσα για να τους βάψω πλέον βρίσκονται τα γκράφιτι από τους μαρκαδόρους των παιδιών μου. Βρίσκω μονίμως φαγητό στο πάτωμα και πατάω συνεχώς παιχνίδια και στρατιωτακια και μόνο όταν είμαι ξυπόλητος.
Το γραφείο που ήταν ο δικός μου χώρος όπου χαλάρωνα. Τώρα είναι μια από τις κρεβατοκάμαρες των παιδιών μας.Όλες οι φιγούρες Star Wars και τα video games μου πλέον είναι στο υπόγειο.Ας μην το συζητήσουμε άλλο γιατί πάλι θα νευριάσω.
Ας περάσουμε σε άλλο θέμα:Ειδικά τον πρώτο καιρό που γίναμε γονείς ένιωθα πως δεν έχω γυναίκα. Ήθελα να μιλήσουμε για λίγα λεπτά οι δυο μας και πάντα η συζήτηση σταματούσε γιατί το παιδί θα έκλαιγε για εκατοστή φορά. Μου έλειψε να την βλέπω χωρίς να είναι απασχολημένη.
Έρχονται στιγμές που δεν αντέχω άλλο και θέλω να ουρλιάξω: » Δεν αντέχω άλλο! Θέλω το σπίτι μου, το αυτοκίνητό μου και την σύζυγό μου πίσω!Θέλω την ζωή μου πίσω!»
Οι στιγμές αυτές δεν είναι και τόσες πολλές και ευτυχώς τα πράγματα πάνε καλύτερα.Τα παιδιά μου άρχισαν να μεγαλώνουν και να συνεννοούνται τουλάχιστον στο θέμα της καθαριότητας. Και στο θέμα της φασαρίας οπότε ησυχασαμε λίγο.Έτσι με λίγη προσπάθεια και καλή θέληση το σπίτι αρχίζει να θυμίζει το σπίτι που πρώτο δημιουργήσαμε μαζί με τη γυναίκα μου.
Το πιο σημαντικό είναι πως τώρα που μεγάλωσαν μπορούμε να τα αφήνουμε για περισσότερες ώρες στην γιαγιά και στον παππού για να βγούμε καμιά βόλτα οι δυο μας και να τα πούμε λίγο.
Το καλύτερο από όλα βέβαια είναι πως όταν γυρνάμε σπίτι και μας περιμένουν τα παιδιά μας νιώθω ευτυχισμένος και τα ξεχνάω όλα….
