Επειδή τα μικρά παιδιά είναι αγνά, είναι οι πιο διαυγείς καθρέφτες μας. Ως διαισθητικά όντα είναι συντονισμένα με το συναίσθημα και ανταποκρίνονται ειλικρινά στην ενέργεια, όπως τη νιώθουν. Δεν έχουν μάθει ακόμα να καλύπτονται. Οταν οι ενήλικοι μιλούν ή συμπεριφέρονται αντίθετα απ΄ ό,τι πραγματικά νιώθουν, τότε τα παιδιά αντιλαμβάνονται αμέσως τη διαφορά και αντιδρούν. Αν παρακολουθήσουμε τις αντιδράσεις των παιδιών μπορούμε να μάθουμε πολλά και να ανακαλύψουμε δικά μας καταπιεσμένα συναισθήματα.
Για παράδειγμα, αν προσπαθείς να φαίνεσαι ήρεμος και κυρίαρχος του εαυτού σου, ενώ μέσα σου νιώθεις θυμωμένος και αναστατωμένος, τότε τα παιδιά σου θα το καθρεφτίσουν με το να γίνουν άγρια και αποδιοργανωμένα. Προσπαθείς να διατηρήσεις τον έλεγχο αλλά αυτά συλλαμβάνουν τη χαοτική ενέργεια που υπάρχει μέσα σου και την αντανακλούν με τη συμπεριφορά τους.
Κατά περίεργο τρόπο, όμως, θα ηρεμήσουν όταν εσύ εκφράσεις κατευθείαν αυτό που αληθινά νιώθεις, χωρίς να προσπαθήσεις να το καλύψεις: «Νιώθω πραγματικά μεγάλη αναστάτωση και πολύ αγχος επειδή είχα μια πολύ δύσκολη μέρα«. «Είμαι θυμωμένος με τον κόσμο, με μένα και με σένα!», «Θέλω λίγη ησυχία για να ηρεμήσω και να βάλω σε τάξη τα συναισθήματά μου. Μπορώ να μείνω για λίγα λεπτά μόνος;»
Τα παιδιά νιώθουν άνετα όταν είσαι αληθινός και όταν τα συναισθήματά σου ταιριάζουν με τα λόγια σου.
Πολλοί γονείς πιστεύουν ότι προστατεύουν τα παιδιά τους κρατώντας τα μακριά από τα προσωπικά τους προβλήματα και τα αποκαλούμενα «αρνητικά συναισθήματα». Νομίζουν ότι το να είναι καλοί γονείς σημαίνει να παίζουν ένα συγκεκριμένο ρόλο: να είναι πάντα υπομονετικοί, στοργικοί, σοφοί και δυνατοί. Όμως τα παιδιά χρειάζονται ειλικρίνεια. Χρειάζονται το πρότυπο ενός ανθρώπινου όντος που βιώνει και αποδέχεται τα διαφορετικά συναισθήματα και τις διαθέσεις που είναι μέρη της ανθρώπινης φύσης. Αυτό τα στηρίζει στη διαδικασία τού να μάθουν να αγαπούν τον εαυτό τους ώστε να του επιτρέπουν να είναι αληθινός και ειλικρινής.
Το να μοιράζεσαι τα συναισθήματά σου δεν σημαίνει ότι φορτώνεις στα παιδιά το θυμό σου ή ότι τα κατηγορείς για τα βάσανά σου. Ούτε ότι μπορείς να περιμένεις απ΄ αυτά να είναι οι θεραπευτές σου και να σε βοηθούν να λύσεις τα προβλήματά σου. Οσο εξασκείσαι να εκφράζεις τα αληθινά σου συναισθήματα, καθώς προχωράς στη ζωή, τόσο πιο σπάνια θα καταφεύγεις σε λάθος συμπεριφορά απέναντί τους. Αν κάποια στιγμή συνειδητοποιήσεις ότι εκτόνωσες το θυμό σου πάνω τους, ομολόγησέ το, ζήτησε συγγνώμη, δήλωσε ότι στεναχωριέσαι και μετά ξέχασέ το. Όλα αυτά μας βοηθούν να μάθουμε να δημιουργούμε σχέσεις γεμάτες αλήθεια και οικειότητα.
Άσκηση
Αρχισε να λες την αλήθεια στα παιδιά σου και να τους εκφράζεις ειλικρινά τα συναισθήματα σου («Νιώθω….»), χωρίς κατηγόριες και χαρακτηρισμούς για τα ίδια, ακόμα κι αν αισθάνεσαι άβολα ή νιώθεις ότι γίνεσαι ευάλωτος επειδή δεν τα ελέγχεις. Ρώτησέ τα πώς νιώθουν για τις διάφορες καταστάσεις και προσπάθησε αληθινά να ακούσεις τι έχουν να πουν. Αν μπεις στο πειρασμό να δώσεις κάποια συμβουλή, τότε ρώτησέ τα πρώτα αν θέλουν να την ακούσουν. Αν δεν θέλουν, τότε πες τους μόνο για τα συναισθήματά σου.
Πηγή: Shakti Gawain & Laurel King Living in the light, a guide to personal and planetary transformation (New World Library, 1986). Στα ελληνικά: Κάνε τη ζωή σου να λάμψει, εκδόσεις Success Dynamics, 1996