Πριν λίγο καιρό έχασα την γιαγιά μου.
Βρέθηκα λοιπόν στο σπίτι της για να την αποχαιρετήσω. Είχα καιρό να πάω, καθώς τον τελευταίο καιρό το σπίτι της ήταν το νοσοκομείο. Παρατηρούσα λοιπόν το σπίτι της. Το σπίτι που έπαιξα ατέλειωτες ώρες όταν ήμουν μικρός.
Παρατήρησα λοιπόν ότι ήταν γεμάτο φωτογραφικά άλμπουμ και κορνίζες με φωτογραφίες.
Είδα φωτογραφίες μου, που ήμουν μικρός από γενέθλια, το σχολείο, τα πάρτι που είχα ξεχάσει. Όλες αυτές οι φωτογραφίες έδειχναν την παιδική μου ηλικία όπως ήταν πραγματικά. Καμία από αυτές τις φωτογραφίες δεν ήταν τέλεια.Σε πολλές φωτογραφίες ήμουν λερωμένος με τούρτα ή τα μαλλιά μου πετούσαν ή τα ρούχα μου δεν ταίριαζαν μεταξύ τους. Όμως ήταν υπέροχες.
Ήταν ιδιαίτερες στιγμές που ήθελα να ξαναζήσω.
Όμως εγώ τι κάνω λάθος με τα παιδιά μου; Στην προσπάθειά μου να δημιουργήσω υπέροχες αναμνήσεις για τα παιδιά μου έχανα τις στιγμές που δεν ήταν τόσο τέλειες. Άλλαζα το φωτισμό, έσβηνα τους λεκέδες με μια ειδική εφαρμογή στο κινητό μου και έφτιαχνα τις τέλειες φωτογραφίες.
Οι φωτογραφίες που δεν ήταν τέλειες ήταν η πραγματική παιδική ηλικία των παιδιών μου.
Η ζωή είναι τόσο γρήγορη και είναι γεμάτη στιγμές που δεν είναι τέλειες.Στιγμές που τα ρούχα μας είναι λερωμένα, τα μαλλιά μας άφτιαχτα και το σπίτι μας όχι και τόσο τακτοποιημένο. Αν λοιπόν περιμένω τις τέλειες στιγμές μπορεί να περιμένω για πολύ καιρό ακόμη.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να συγκρίνουμε τα παιδιά μας με τις υπέροχες φωτογραφίες που βλέπουμε στα social media.
Βγάλτε όσες περισσότερες φωτογραφίες με τα παιδιά σας και δημιουργήστε αναμνήσεις.
Κάθε μέρα είναι όμορφη με υπέροχες στιγμές που δεν είναι τέλειες, μέχρι την στιγμή που θα τις αποτυπώσετε και θα κρατήσετε την παιδική ηλικία των παιδιών σας όπως είναι.
