Όσο κι αν σαν άνθρωπος και επαγγελματίας , θα έλεγες ότι με χαρακτηρίζει η πίστη στον άνθρωπο και στην θετική σκέψη , υπάρχουν στιγμές που θα παραδεχτώ ότι δυστυχώς το πρόβλημα υπάρχει, όσο θετικά κι αν προσπαθήσεις να το δεις. Ο κόσμος έχει ‘’ξεφύγει’’ , γι’ αυτό και ακούμε και διαβάζουμε τα απίστευτα, μα αληθινά δυστυχώς. Μάνα, να τερματίζει τη ζωή της μοναχοκόρης της, πατεράδες να σκοτώνουν τα παιδιά τους για να εκδικηθούν τις γυναίκες τους, τα μαιευτήρια γεμάτα από εγκαταλελειμμένα παιδιά.
Αν σκεφτείς πως , εντάξει τόσα παιδιά υπάρχουν εκεί έξω , που τελικά επιβιώνουν, θα σου πω κι εγώ απλά , ότι ακόμα κι αν παραμένουν ζωντανά , η καταστροφή εξακολουθεί να είναι μεγάλη κι αντιστρέψιμη κάποιες φορές .Δεν μπορείς να φέρνεις στον κόσμο παιδιά αν δεν είσαι αποφασισμένος να δώσεις όλη την αγάπη που έχεις μέσα σου, να χαρίσεις όση περισσότερη αφοσίωση έχεις, σε ένα άλλο πλάσμα. Καμιά κοινωνία και κανένας νόμος δε μπορεί να σου επιβάλλει να μην το κάνεις, επειδή είσαι θεωρητικά ‘’ακατάλληλος’’. Άρα η ευθύνη να το συνειδητοποιήσεις και να το πάρεις απόφαση, είναι δική σου. Είναι μια χαρά η ζωή και χωρίς απόγονο ξέρεις και δεν είναι όλοι γεννημένοι για να γίνουνε γονείς.
Ένα αγόρι που πάει στο σχολείο , στην μικρή του πρώτη κοινωνία έξω από την προστατευμένη οικογενειακή του εστία, παριστάνοντας τον αρχηγό -τρομοκράτη της τάξης, δεν φταίει το ίδιο για την συμπεριφορά του. Όχι, δε βγήκε έτσι το παιδί και ξεκάθαρα είναι αποτέλεσμά σου. Εσύ του έμαθες τη βία, εσύ του δίδαξες να πατάει τον αδύναμο, να έχει έλλειψη σεβασμού στον διπλανό του και εσύ τον έμαθες να τα λύνει όλα τάχα, με θυμό και τσαμπουκά.
Ένα κορίτσι που ξεχνάει να φάει, βλέποντας τον εαυτό της ως χοντρό, ενώ στην πραγματικότητα είναι τόσο αδύνατη που της πέφτουν άχαρα τα ρούχα επάνω της, δεν φταίει όταν εσύ ο γονιός της της δημιούργησες κόμπλεξ , λέγοντας της ‘’ Μα πώς είσαι έτσι; Ενώ της Γεωργίας η κόρη κοίτα τι υπέροχο σώμα που έχει’’.
Όταν φέρνεις ένα παιδί στον κόσμο, δεν είναι να το φέρεις για να γίνεις ευτυχισμένος εσύ. Δεν το φέρνεις για να γίνει αυτό που εσύ ονειρεύεσαι ή ονειρεύτηκες για εσένα που δεν έγινες ποτέ. Μην του αφαιρείς το δικαίωμα να γίνει ότι λαχταρά και να πάει όπου θέλει να βρεθεί το ίδιο. Δεν του το αφαιρείς θα πεις άμεσα και αβίαστα , μα όσο κι αν οι ‘’εντολές’’ σου προς αυτό, δεν είναι πάντοτε φανερές και ξεκάθαρες , το ορίζουν και το καθορίζουν σημαντικά οφείλω να σου πω , για να ξέρεις.
Ένα πράγμα οφείλεις να του μάθεις, να μεγαλώνει και να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για να είναι ένας αυτόνομος, ψυχικά υγιής άνθρωπος. Με αξίες που δεν θα θίγουν την υπόστασή του, μα ούτε του συνανθρώπου του, με δεξιότητες για να μπορεί να επικοινωνεί τις ανάγκες του και τις επιθυμίες του. Να του μάθεις να τολμά, να διεκδικεί, να ρισκάρει το κάτι παραπάνω και το παραπέρα για την εξέλιξή του.
Αν είναι να φύγει χιλιόμετρα μακριά, να κάνει το πιο παράξενο επάγγελμα, να διαλέξει άλλες τελείως διαφορετικές προτιμήσεις από τις δικές σου, δώσε του την ευχή σου και ας είναι να είναι καλά , όπου κι αν βρεθεί…
…γιατί το έφερες στον κόσμο για να φύγει και να βρει τον δρόμο της δικής του ευτυχισμένης ζωής, που θα το κάνει να είναι πλήρης ως άνθρωπος και υπόσταση!
