in

Πριν κάνεις ένα παιδί σκέψου πρώτα αν αντέχεις να παλέψεις για εκείνο…

Είμαι τυχερός που σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς έχω εργασία. Όμως είμαι ακόμη πιο τυχερός που η εργασία μου μου επιτρέπει να έχω ερεθίσματα για να γράψω, μιας και η συγγραφή είναι κομμάτι του εαυτού μου.

Στο ταμείο λοιπόν που κάθομαι περνάει από μπροστά μου πολύς κόσμος. Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, χαμογελαστοί, λυπημένοι, θυμωμένοι, αλλά και γονείς με παιδιά. Σε αυτούς τους τελευταίους πελάτες θα ήθελα να σταθώ περισσότερο.

Αφανείς, καθημερινοί ήρωες, συνήθως βιαστικοί, για να προλάβουν κάποιο φροντιστήριο, να ετοιμάσουν το φαγητό των παιδιών. Ο μπαμπάς αφήνει τα προϊόντα του πάνω στον ιμάντα και μπροστά του είναι ένας πιτσιρικάς, 5-6 χρονών. Αμίλητος περιμένει στη σειρά του, ενώ ο μικρός μουρμουρίζει κάποιο παιδικό τραγουδάκι.

Ξαφνικά γυρίζει στο μπαμπά του και του λέει “μπαμπά σ’ αγαπώ”. Εκείνος δεν απαντάει, ούτε καν τον κοιτάζει. “μπαμπά με άκουσες; είπα σ’ αγαπώ”.

Τον κοιτάζει ατάραχος και του λέει “έλα έλα προχώρα”. Τους εξυπηρετώ, τους καληνυχτίζω και φεύγουν. Ένας λυγμός ανέβηκε στο λαιμό μου και τον έπνιξα. Είμαι εκπαιδευμένος να μην λυγίζω στο ταμείο. Όσο και να μην θέλει κάποιος να πιστέψει τη συνέχεια της ιστορίας μου, τον διαβεβαιώ ότι συνέβει.

Κάποιος άλλος μπαμπάς, άλλη μέρα, στέκεται δίπλα στο παιδάκι του, το κοιτάει, χαμογελάει και περιμένουν υπομονετικά στη σειρά τους. Ο πιτσιρικάς (ναι πάλι πιτσιρικάς) παίζει με ένα αυτοκινητάκι στο χέρι, γυρίζει στο μπαμπά του και του λέει ” μπαμπά σ’ αγαπάω” χωρίς δεύτερη σκέψη εκείνος τον φιλάει στο κεφαλάκι του και του λέει “είσαι πολύ γλυκός, κι εγώ σ’ αγαπάω”.

Δε θα αναλωθώ σε ψυχολογικές αναλύσεις, στο τι ένιωσε το πρώτο παιδί, τι το δεύτερο και τι μαθαίνει το καθένα για την αγάπη. Η γονεϊκότητα δεν ταιριάζει σε όλους. Αλλά ούτε και σε επικριτικά σχόλια θα αναλωθώ. 

Πριν κάνεις ένα παιδί σκέψου πρώτα, γιατί το κάνεις και αν αντέχεις να παλέψεις για εκείνο!!! Το πέρασμά μας από τη ζωή είναι σύντομο… πόσο δύσκολο μας είναι να τη γεμίσουμε με αγάπη! Μια τόσο μικρή λέξη… αγαπώ… σε αγαπώ…

Δεν θα σου στοιχίσει τίποτα…Κι αν σαν παιδί δεν πήρες αγάπη, αναγνώρισε το, πέσε από το δέντρο που σε κρατάει και φτιάξε καινούριες ρίζες!!!!

 

Πηγή

Λόγος και Επικοινωνία. Η βαρύτητα του ρόλου μου ως γονιός στη σύγχρονη εποχή

Καύσωνας και θερμοπληξία: Ο Δρ. Σπύρος Μαζάνης σας εξηγεί πώς να προφυλάξετε τα παιδιά