Πόση επαφή πιστεύετε, ότι έχουν οι σημερινοί έφηβοι με την… πραγματικότητα; Πόσα αγόρια ξέρουν τι γίνεται στον «έξω κόσμο», τι τους περιμένει όταν τελειώσουν το σχολείο ή τις σπουδές τους; Για παράδειγμα, ξέρει ο γιος σας τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην αγορά εργασίας; Πόσες ώρες δουλεύει ένας ιδιωτικός υπάλληλος; Ξέρει, ακόμα, να δένει μια γραβάτα; Πόσοι μπαμπάδες πιστεύετε, ότι έχουν σήμερα τον χρόνο ή την διάθεση να μιλήσουν για τα παραπάνω στα αγόρια τους;
Μια πρωτοποριακή πρωτοβουλία ανέλαβε ένα Γυμνάσιο στο Dallas της Αμερικής, το οποίο οργάνωσε το «Πρωινό με τον Μπαμπά», μια εκδήλωση, στην κεντρική αίθουσα του σχολείου, στο πλαίσιο της οποίας κλήθηκαν να παραβρεθούν όλοι οι μπαμπάδες των αγοριών. Γιατί να παραβρεθούν; Προκειμένου να μιλήσουν στα παιδιά ως μέντορες.
Σύμφωνα με την διευθύντρια του σχολείου, Tracie Washington, «υπολογίσαμε να παραβρεθούν 50-100 μπαμπάδες, όμως τελικά εκδήλωσαν ενδιαφέρον πολύ λιγότεροι, αποδεικνύοντας, ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη από μέντορες στη ζωή των παιδιών. Αποφασίσαμε, λοιπόν, να βγάλουμε μια ευρύτερη ανακοίνωση στους μπαμπάδες της τοπικής κοινωνίας, με αποτέλεσμα να εμφανιστούν 600 άτομα, από διάφορες περιοχές του Dallas». Σύμφωνα με την Washington, ήρθαν άντρες από διάφορα κοινωνικο-οικονομικά επίπεδα: δικηγόροι, στρατιωτικοί, αστυνομικοί, απλοί ιδιωτικοί υπάλληλοι, εργάτες, ακόμα και ένας πολιτικός.
Οι εθελοντές αυτοί απευθύνθηκαν στα αγόρια του σχολείου και τους μίλησαν για τις δουλειές τους, απάντησαν σε ερωτήσεις και συμμετείχαν σε μία διαδραστική δραστηριότητα, κατά την οποία καλούνταν να μάθουν στα αγόρια να …δένουν γραβάτα!
Πολλά από αυτά τα αγόρια δεν έχουν ανδρικό πρότυπο στο σπίτι τους –ακόμα κι αν υπάρχει μπαμπάς, αυτός μπορεί να μην αφιερώνει χρόνο στο μεγάλωμα τους. Κάποιοι μπαμπάδες δεν είναι σε θέση να αφήσουν για λίγη ώρα την πρωινή τους δουλειά, για να παραβρεθούν σε κάποια σχολική εκδήλωση. Χάρη στη συμβολή των εθελοντών μπαμπάδων, όμως, τη μέρα εκείνη του «Πρωινού με τον Μπαμπά» κάθε αγόρι είχε τον δικό του μέντορα.
Μετά την «τσάντα στο σχολείο» μήπως να σκεφτούμε το… «Γονείς στο σχολείο»;
Η παραπάνω είδηση μας φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, για τον ίδιο λόγο που καθιερώθηκε και η πρωτοβουλία «τσάντα στο σχολείο», η οποία σκοπό έχει να περάσουν τα παιδιά ένα δημιουργικό σαββατοκύριακο με τους γονείς τους: Φανταστείτε, λοιπόν, ένα πρωινό, στο σχολείο του παιδιού σας, κατά το οποίο οι μπαμπάδες των μαθητών (και ίσως κάποια άλλη μέρα οι μαμάδες), θα παραβρίσκονταν στην αίθουσα εκδηλώσεων και θα μιλούσαν στα παιδιά (στα παιδιά τους) για την πραγματική ζωή. Θα τους περιέγραφαν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στην δουλειά τους. Θα παραδέχονταν λάθη τους ή τι επιλογές θα έκαναν αν είχαν την ευκαιρία να γίνουν ξανά έφηβοι. Θα τους συμβούλευαν για κινδύνους και πώς να αποφύγουν αναποδιές.
Πόσο πιο σοβαρά θα έπαιρναν οι έφηβοι τους γονείς τους σε αυτό το πλαίσιο; Πόσο μεγαλύτερη αξία θα έπαιρνε τότε το μάθημα του Επαγγελματικού Προσανατολισμού που διδάσκεται στην Γ’ Γυμνασίου;
Προσωπικά θυμάμαι, ότι μία από τις καλύτερες ημέρες μου στο Δημοτικό Σχολείο, ήταν όταν όλα τα παιδιά κληθήκαμε να μιλήσουμε για τα επαγγέλματα των γονιών μας, φέρνοντας, μάλιστα, διάφορα «στοιχεία» από αυτά, π.χ. αντικείμενα που περιέγραφαν τι κάνουν οι γονείς μας καθημερινά στην δουλειά τους. Αυτό είχε φανεί σε όλους μας τρομερά ενδιαφέρον.
Φανταστείτε, λοιπόν, πόσο θετικό θα ήταν για τα παιδιά μας, να ακούσουν από πρώτο χέρι, τι σημαίνει να είσαι ενήλικας, εργαζόμενος και -γιατί όχι- μπαμπάς στην Ελλάδα του σήμερα.
Πώς θα σας φαινόταν να γινόταν κάτι τέτοιο στο δικό σας σχολείο; Θα πηγαίνετε να μιλήσετε στα παιδιά ως μέντορας;