Τα τραυματικά γεγονότα που βιώνει κάποιος στην παιδική ηλικία του, όπως κακοποίηση ή αμέλεια, ενδέχεται να επηρεάσουν ακόμα και τα γονίδιά του, σύμφωνα με μια νέα μελέτη του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον.
Συγκεκριμένα, όπως σχολίασε μια από τους επικεφαλής ερευνητές, η Leslie Seltzer, ίσως καθορίζουν το αν θα εκφράζονται ή όχι συγκεκριμένα γονίδια, με αποτέλεσμα, για παράδειγμα, κάποιος να γίνεται περισσότερο ευάλωτος μακροπρόθεσμα σε ψυχικές διαταραχές όπως το άγχος, η κατάθλιψη, αλλά και σε συμπεριφορές υψηλού κινδύνουόπως η κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών.
«Αυτό που παρατηρούμε ίσως να είναι ο μηχανισμός μέσω του οποίου το στρες στην παιδική ηλικία μπορεί να προκαλέσει κοινωνικά ή προβλήματα συμπεριφοράς», δήλωσε η Seltzer.
Το νέο εύρημα έρχεται να προστεθεί στο πλήθος ερευνητικών δεδομένων που έχουν συγκεντρωθεί τα τελευταία χρόνια, τα οποία δείχνουν ότι ένα τραυματικό γεγονός στην παιδική ηλικία συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο να υποφέρει κάποιος στην ενήλικη ζωή του από ψυχικές διαταραχές, εθισμούς, να βρεθεί άστεγος, να φυλακιστεί, ακόμα και να οδηγηθεί στην αυτοκτονία.
Φαίνεται τρομακτική η διαπίστωση ότι ένα παιδικό τραύμα ενδέχεται να μας σημαδέψει σε γενετικό επίπεδο, εφ’ όρου ζωής, επηρεάζοντας τη «συμπεριφορά» των γονιδίων μας. Ωστόσο αυτό το νέο στοιχείο, σε συνδυασμό με άλλα επιστημονικά δεδομένα, μπορεί να βοηθήσει τους ειδικούς να σχεδιάσουν πιο αποτελεσματικές και πρώιμες μεθόδους παρέμβασης για ανθρώπους που έζησαν μια τραγωδία σε τρυφερή ηλικία ή που μεγάλωσαν σε δυσλειτουργικό περιβάλλον.
childit.gr
