Ας το παραδεχτούμε. ‘Ολοι έχουμε ενοχές για πράγματα που έχουμε πει στα παιδιά μας που θα δίναμε τα πάντα για τα πάρουμε πίσω. Και το χειρότερο, πολλοί από εμάς έχουμε φωνάξει και δυσάρεστα πράγματα. Λοιπόν, υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε για να επανορθώσουμε που πληγώσαμε τα παιδιά μας μ’ αυτό τον τρόπο; Ναι. Ας ρίξουμε μια ματιά πώς μπορούμε να επανορθώσουμε.
Πάρτε την ευθύνη. Ένα από τα δυσκολότερα πράγματα για έναν γονέα είναι να παραδεχτεί ότι πλήγωσε τα παιδιά του. Είναι πιο εύκολο να πιστέψουμε ότι τα λόγια μας δεν πλήγωσαν τόσο βαθιά, όσο όντως έγινε. Αυτό είναι το χειρότερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε. Πάρτε πάνω σας το γεγονός ότι πληγώσατε το παιδί σας βαθιά.
Αν προσποιείστε ότι τα λόγια σας δεν πλήγωσαν τόσο βαθιά, το παιδί σας θα νιώσει ότι δεν είστε ειλικρινής.
*Ζητήστε να σας συγχωρέσουν*
Είναι σημαντικό να πείτε στο παιδί σας ότι λυπάστε, αλλά μη σταθείτε μόνο εκεί. Ζητήστε να σας συγχωρέσει επειδή είπατε κάτι σκληρό και άδικο. Πείτε του ότι είπατε κάτι που δεν το εννοούσατε, επειδή ήσασταν θυμωμένοι και όχι επειδή το πιστεύατε.
Μην είστε ασαφής. Όταν λέτε κάτι κακό, να ακολουθείται με τη φράση “σε παρακαλώ, συγχώρεσε με που σε αποκάλεσα…”. Ή για οτιδήποτε είπατε τέλος πάντων. Το να είστε σαφής είναι σημαντικό για ένα παιδί, επειδή του δίνει την αίσθηση ότι πραγματικά καταλάβατε ότι είστε λάθος και ότι ξέρετε πόσο το πληγώσατε.
*Να είστε επίμονοι*
Τα περισσότερα παιδιά δεν θέλουν να συγχωρέσουν αμέσως το γονιό, επειδή είναι πληγωμένα. Αν το παιδί σας σάς πει ότι δεν θέλει να δεχτεί τη συγνώμη σας, μη θυμώσετε, ζητήστε το ξανά μία βδομάδα αργότερα. Είναι σημαντικό να δώσετε χρόνο στο παιδί σας να ξεπεράσει την προσβολή που του είπατε.
Εάν η πληγή είναι πολλή μεγάλη και συνέβη κατά τη διάρκεια πολλών ετών, το παιδί σας θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να σας συγχωρέσει. Αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι δεν ξέρει αν μπορεί να σας εμπιστευτεί στο ότι είστε ειλικρινείς. Πρέπει να ξέρει ότι μπορεί να σας εμπιστευτεί και ότι δεν θα το βλάψετε πάλι αν σας συγχωρέσει.
*Πείτε του ότι θα εργαστείτε στο ν αλλάξετε*
Κάντε μια προφορική δέσμευση στο παιδί σας, ότι θα εργαστείτε σκληρά στο ν αλλάξετε τον τρόπο που του μιλάτε.
Αν φωνάζετε, πείτε του ότι θα εργαστείτε σκληρά στο να σταματήσετε τις φωνές.
Αν λέτε χαρακτηρισμούς, βρίζετε ή οτιδήποτε τέτοιο, να είστε συγκεκριμένοι για το τι σκοπεύετε ν αλλάξετε και πείτε το στο παιδί σας.
Επίσης, ζητήστε από το παιδί σας να σας ενημερώνει όποτε/αν ξεφεύγετε.
*Ζητήστε ενήλικη βοήθεια και ευθύνη*
Αν αγωνίζεστε με πολλή οργή η οποία δεν φεύγει, ζητείστε βοήθεια. Βρείτε έναν σύμβουλο και κάντε ότι είναι απαραίτητο για να κάνετε την οργή σας ελεγχόμενη.
Ο γονικός θυμός που ξεχύνεται πάνω στα παιδιά προκαλεί βαθιές πληγές που επηρεάζουν την αυτοεκτίμησή τους, την αίσθηση της αξίας τους και το πόσο νιώθουν ότι αγαπιούνται.
Τελικά, η ανεξέλεγκτη οργή ενός γονέα θα έχει μακροχρόνιες συνέπειες πάνω στο παιδί και δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος γι αυτό – ποτέ.
Η δουλειά σας ως καλοί γονείς είναι να κρατάτε τα θέματά σας για εσάς και να μην τα διοχετεύετε στα παιδιά.
Είναι δύσκολο, αλλά κάθε γονιός μπορεί να το κάνει. Ίσως απλά χρειαστείτε μια μικρή βοήθεια.
Εάν δεν αισθάνεστε ότι το επίπεδο της οργής σας δικαιολογεί επαγγελματική βοήθεια, τότε μιλήστε ανοιχτά γι αυτό μ έναν φίλο. Πείτε τους ότι θέλετε να είστε υπόλογοι σ αυτούς σχετικά με το πόσο καλά τα πηγαίνετε με το θυμό σας.
Δεν μπορείτε να αναιρέσετε το παρελθόν. Αυτό που είπατε είναι εκεί. Αλλά μπορείτε να επιλέξετε πώς θα ανταποκριθείτε σε αυτό που έχετε πει και έχετε κάνει. Ζητήστε συγχώρεση. Υποσχεθείτε ότι θα γίνεται καλύτερος. Πάρτε λίγη βοήθεια.