in

Παιδί χωρισμένων γονιών; Ε και;

Έρχεσαι στη ζωή αλλά πού νά’ ξερες φίλε μου τι σε περιμένει. Είσαι στην κοιλιά της μητέρας σου, προστατευμένος, ζεστός, κολυμπάς και τρέφεσαι χωρίς κόπο αλλά δεν ξέρεις ότι σε 9 μήνες, ή και λιγότερο, θα βγεις στον κόσμο εκεί έξω και θα πρέπει να μάθεις τη ζωή. Άλλες φορές από την καλή κι άλλες από την ανάποδη.
Εντάξει, η καλή είναι η εύκολη οπότε άσ’ την στην άκρη. Η ανάποδη είναι το θέμα. Πώς τα βγάζεις πέρα με δαύτην;
Δεν ήταν επιλογή σου να έρθεις στη ζωή, αλλά κάνε ό,τι καλύτερο γίνεται τώρα που ήρθες. Δεν είναι άσχημη άλλωστε.
Κοίτα γύρω σου. Εκείνα τα δυο τυπάκια, που είμαι σίγουρη ότι σε κοιτάνε με λαχτάρα, είναι οι γονείς σου, που πίστεψε με μπορεί να επιλέξανε να σε φέρουν στη ζωή αλλά μάλλον δεν έχουν συνειδητοποιήσει ακριβώς τι έχει συμβεί. Ακόμα…

Ένα παιδί φέρνει πάντα τα πάνω κάτω στη ζωή του ζευγαριού, πόσο λοιπόν περισσότερο όταν αυτό το ζευγάρι δεν πρόλαβε να αποκτήσει γερές βάσεις πριν την τεκνοποίηση. Δεν είμαι ειδήμων και θα τα γράψω εκ πείρας αποκλειστικά, αλλά όταν δεν τα έχουν βρει ακόμα μεταξύ τους αυτοί οι δυο άγνωστοι, πώς θα μπορέσουν να αφήσουν και έναν ακόμα άνθρωπο να «μπει» ανάμεσά τους; Κι ας είναι το παιδί τους. Φρικτό; Καθόλου!

Θυμάμαι τους γονείς μου μόνο χωρισμένους, μιας και ήμουν πολύ μικρή όταν χωρίσανε και δεν τους έχω στη μνήμη μου διαφορετικά.
Ένας χρόνος σχέσης, το νέο ενός παιδιού, η υπευθυνότητα ενός άντρα, η πρόταση και η απόφαση να το επισημοποιήσουν και 9 μήνες μετά …τσουπ. Ένας άνθρωπος.

Τι να πρωτοδιαχειριστούν λοιπόν; Τη σχέση τους, που ήταν στα σπάργανα ή εμένα που ήρθα και τους έφερα τα πάνω κάτω στη ζωή τους;
Τα προβλήματα ξεκίνησαν πολύ σύντομα. Και μη νομίζετε ότι τα παιδιά, όσο μικρά κι αν είναι, δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται στο σπίτι. Ακόμα και αν δεν υπάρχουν καβγάδες, καταλαβαίνουν πάρα πολύ καλά. Το αποτέλεσμα ήταν αυτό το μωρό, από χαμογελαστό και χαρούμενο, να γίνει κατσούφικο.

Η ζωή ενός παιδιού που μοιράζει την καθημερινότητα του ανάμεσα σε 2 σπίτια, που καλείται να δεχτεί νέους συντρόφους στη ζωή των γονιών του δεν την λες και εύκολη. Καλείσαι να αντιμετωπίσεις τους δικούς σου δαίμονες και αν οι γονείς είναι λίγο αδύναμοι και τους δικούς τους. Γενικώς μπερδεύονται πολύ οι καταστάσεις και οι ζωές όλων κι αν οι γονείς δε διαχειριστούν το χωρισμό σωστά εξ αρχής, καήκαμε.

Γνωρίζοντάς τους μεγαλώνοντας και έχοντας κάνει δουλειά με τον εαυτό σου, καταλαβαίνεις ότι και δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά πράματα και έτσι ήταν οι χαρακτήρες τους και στην τελική καλά κάνανε που χωρίσανε. Δυσκολότερα θα ήταν αν τους είχες μαζί. Άσε που δε θα ήταν ποτέ ουσιαστικά μαζί.
Αλλάζεις εσύ και τον τρόπο σκέψης σου κι όχι απαραίτητα δικαιολογώντας τους και αλλάζουν κι εκείνοι. Και μετά από χρόνια, ξεκαθαρίζεται το τοπίο.

Παιδί χωρισμένων γονιών; Ε και;

 

Πηγή

Πόσο υποφέρουν τα παιδιά σε όλο τον πλανήτη;

Η σημασία των χριστουγεννιάτικων παραμυθιών για τα παιδιά!